We stevenen op een rechts kabinet af, waarmee ook populistisch rechtse krachten zich meer en meer gaan manifesteren. De uitspraken van deze groep worden steeds heftiger, terwijl het waarheidsgehalte ervan ver te zoeken is.
Nu en eigenlijk al een tijdje komt de vraag naar boven… ‘wat doen we hiermee’. Houden we ons mond om populistisch rechts geen podium te geven? Of gaan we ertegen in, omdat als we dat niet doen de rechts populistische aanhangers gaan denken dat de uitspraken van hun vertegenwoordigers enig waarheidsgehalte bevat? Of dat de media de rechtse uitspraken oppakken, en deze niet nuanceren, omdat wij niets ertegen in brengen?
Met dit dilemma wordt niet alleen onze fractie geconfronteerd, maar ook u – onze leden- hebben hier gezien uw reacties moeite mee. Gaat u tegen deze hele en halve onwaarheden in, of houdt U uw mond en hoopt dat het snel overwaait?
De fractie heeft dit dilemma aangekaart bij de PvdA, zijn workshops gaan bezoeken en hebben trainingen gevolgd over dit onderwerp. En in dit artikel willen we U handvatten geven om met name de rechtse opmerkingen te pareren.
Allereerst geeft iedere door ons geraadpleegde expert aan dat je mond houden, niet de juiste houding is, aangezien de opmerkingen steeds heftiger worden en steeds meer onwaarheden bevatten, als je er niet tegen in gaat.
Ten tweede is het ‘probleem’ beperkt tot een aantal onderwerpen oftewel stokpaardjes, die steeds van stal gehaald worden om ons op de kast te jagen. U kent ze vast wel: asielzoekers, statushouders en veilige landers worden op een hoop gegooid. Statushouders krijgen de schuld van onze woningnood en ze moorden, verkrachten onze dochters en stelen als de raven.
Laten we wat stokpaardjes eens onder de loep nemen.
‘die statushouders pikken al onze woningen in en onze jeugd, spoedzoekers en ouderen, die al zo lang op de wachtlijst staan vissen al jaren achter het net’.
Mogelijke tegenwerpingen:
• Onze gemeente heeft al jaren de voorkeur gegeven aan het bouwen van dure huizen. Castricum heeft slechts 16% sociale woningen, terwijl het gemiddelde 30-40% moet zijn. Eigenlijk hebben we in Castricum onze eigen woningnood gecreëerd, woningnood voor met name de lagere en midden inkomens, voor de jongeren en senioren. Als we voldoende sociale woningen gebouwd hadden, hadden de statushouders ook de huisvesting kunnen krijgen waar ze wettelijk recht op hebben.
• Onze gemeente heeft bepaald dat statushouders geen urgentieverklaring kunnen krijgen omdat ze statushouder zijn. Zonder urgentieverklaring moet een woningzoekende en dus ook een statushouder tegen de tien jaar op een wachtlijst staan, voor zij aan de beurt komt ergens in de regio Alkmaar. Maar statushouders kunnen zich pas inschrijven als ze aan een gemeente toegewezen worden en daar wonen. Ze hebben geen (sociaal) vangnet en ze moeten wachten totdat ze een woning krijgen aangeboden in de gemeente waar ze aan zijn toegewezen. Hun positie om een woning te krijgen is dus veel slechter.
‘die statushouders vermoorden ons, verkrachten onze dochters en stelen als de raven’
Mogelijke tegenwerpingen:
• Graag ontvang ik van u de cijfers waaruit blijkt dat status houders meer mensen vermoorden, meer dochters verkrachten of meer stelen dan de ‘oude Nederlanders’. Als u die gegevens niet kunt aanleveren, moet u uw mond houden.
• Statushouders in Castricum zijn geen veilige landers, die gezien de cijfers wel verhoudingsgewijs meer diefstal plegen, dan Nederlanders. Maar uit de cijfers blijkt niet dat ze meer moorden of verkrachten. Overigens wordt in Oude Pekela, waar geen AZC staat meer gestolen dan in Ter Apel.
Wellicht dat u nog andere stokpaardjes kent, waar u een passend antwoord op wilt ontvangen. Laat het ons weten en we proberen dit antwoord voor u te formuleren.
Ondertussen is een quote, welke mijn vader regelmatig uitsprak, als er weer eens onwaarheden werden gebezigd een mogelijke reactie. Deze luidde: ‘beter dat U/hij/zij het zegt, dan iemand met zijn/haar volle verstand’.
Florence Eijck
