Volle raadszaal, boze inwoners, college haalt bakzeil en besluiten blijven uit
Het college van burgemeester en wethouders kreeg voor elkaar wat in heel Nederland slecht lukt. Hun voorstellen leiden tot volle raadszalen. Alle stoelen zijn bezet en er is geen staanplaats meer te vinden. Vol met inwoners van Castricum, die duidelijk laten blijken mee te willen praten met de politiek. Een geweldige opsteker voor het democratische proces.
Toch is de PvdA hier niet blij mee. Want het zijn boze burgers, die in de raadszaal zitten. Het zijn de onduidelijkheden, onzekerheden, en een slecht uitgevoerd participatieproces waarom de inwoners in grote getalen naar de raadszaal trekken. Het zijn de eerder gedane toezeggingen, die niet worden nagekomen, die ervoor zorgen dat onze burgers zich organiseren en zich tot de tanden bewapenen. Zij schrijven brieven, komen naar raadsspreekuren, spreken in en als dit alles niet helpt zijn zij bereid tot het voeren van rechtszaken.
Tweemaal speelde zich dit al af in de raad van Castricum. De eerste keer in december 2022 naar aanleiding van de voorstellen voor het ‘doorknippen’ van de Dorpsstraat, de tweede keer in februari rond de locatiekeuze voor de nieuwbouw van de Cunera school. In beide gevallen kwam het college met voorstellen die niet alleen omwonenden de kast opjoegen, maar ook grote verdeeldheid bij de coalitiefracties liet zien en die maakten dat verantwoordelijk wethouder zijn voorstellen introk.
Als het om de Cunera school gaat, leidt dat intrekken tot opnieuw, vertraging. De wethouder gaf in het debat aan snelheid te willen betrachten omdat de Cunera al heel lang wacht op een nieuw schoolgebouw. Maar met zijn acties bereikte hij het tegendeel.
Negeren raadsbesluiten
Opvallend in het debat rond Cunera is dat het college eerdere besluiten van de gemeenteraad negeert. Bij de Cunera school had de vorige gemeenteraad een budget van 45.000 euro beschikbaar gesteld om onderzoek te doen naar de vraag of en hoe nieuwbouw voor de Cuneraschool in combinatie met kinderopvang ingepast kan worden op ofwel de Vondelstraat ofwel de Winklerlaan. Het college breidde de onderzoeksopdracht eigenmachtig uit naar de vraag of de Vrije School kon verhuizen naar de Winklerlaan. Een college dat het politieke spel zuiver speelt, had die extra opdracht moeten voorleggen voor toestemming aan de gemeenteraad.
Ook bij de plannen voor nieuwe locaties voor basisscholen Visser ’t Hooft en de Kustlijn in combinatie met kinderopvang, sloeg de verantwoordelijk wethouder een nieuwe weg in. Hij presenteerde plannen die afwijken van wat eerder met schoolbesturen was besproken. Het enig argument van de wethouder was, dat het nieuwe college daar nu eenmaal een afspraak heeft gemaakt en dat heeft vastgelegd in het college akkoord.
Diezelfde houding klonk ook al door bij de plannen voor de knip in de Dorpsstraat en de problemen rond de spoorwegovergang Beverwijkerstraatweg. De vorige raad wilde vier varianten (tunnel, rondwegen, fietsersbond variant) onderzoeken. De coalitiepartijen onderhandelden in alle beslotenheid en besloten dat drie van die vier varianten van tafel gaan.
Het laat zien dat het huidige college de neiging heeft eigenmachtig, niet gehinderd door participatie van belanghebbenden en omwonenden en ook al niet gehinderd door eerdere besluitvorming in de gemeenteraad, plannen maakt die daadkrachtig lijken maar op weinig draagvlak kunnen rekenen.
Dat is opvallend want dit nieuwe college had ook de afspraak gemaakt om in te zetten op participatie: Letterlijk citaat uit het coalitieakkoord: “Participatie door belanghebbenden en platformen zien wij als een vanzelfsprekend onderdeel van beleidsvorming.
Wij kijken uit naar een snelle invulling van de ‘participatie belofte van dit college’.
Florence Eijck, Jose Smits
